《平山》

píng gāng héng gèn běi chéng tóu, yī shàng qīng míng mù shù zhōu.平冈横亘北城头，一上青冥目数州。wú xiù nán cóng jīng kǒu chū, shǔ jiāng dōng fù hǎi mén liú.吴岫南从京口出，蜀江东赴海门流。xiāng xiāo hòu tǔ huā rú mèng, yān suǒ léi táng cǎo yì chóu.香销后土花如梦，烟锁雷塘草亦愁。wéi yǒu yī rán huái sì shuǐ, nián nián chuī làng dào guā zhōu.惟有依然淮泗水，年年吹浪到瓜洲。