《灵溪老松歌》

líng xī gǔ guān tán xī jiǎo, qiān chǐ lín cūn dòng liáng pǔ.灵溪古观坛西角，千尺鳞皴栋梁朴。héng chū yī zhī jiá lóu gé,横出一枝戛楼阁，zhí shàng yī zhī sǎo liáo kuò.直上一枝扫寥廓。bái shí cāng tái yōng gēn jiǎo, yuè míng fēng hàn hán guāng luò.白石苍苔拥根脚，月明风撼寒光落。yǒu shí fēng yǔ huì míng, bǎi hàn ruò hēi lóng zhī téng yuè.有时风雨晦暝，摆撼若黑龙之腾跃。hé shēng yú xiàng wài fēng luán,合生于象外峰峦，wǎng zhì hū rén jiān shān yuè.枉滞乎人间山岳。ān dé jù líng shòu qǐng tuō, bá xiàng qīng guì bái yú biān ān zhe.安得巨灵受请托，拔向青桂白榆边安著。