《春日》

hào dàng dōng fēng lǐ, péi huí wú suǒ qīn.浩荡东风里，裴回无所亲。wēi chéng sān miàn shuǐ, gǔ shù yī biān chūn.危城三面水，古树一边春。shuāi shì nán xiū dào, huā shí bù chēng pín.衰世难修道，花时不称贫。tāo tāo tiān xià zhě, hé chǔ wèn tōng jīn.滔滔天下者，何处问通津。