《慈竹》

shǔ zhōng hé wù líng, yǒu zhú cí wéi míng.蜀中何物灵，有竹慈为名。yī cóng kuò lóu chù, sēn sēn shù shí jīng.一丛阔娄处，森森数十茎。zhǎng jīng fù duǎn jīng, zhī yè bù zhēng róng.长茎复短茎，枝叶不峥嵘。qù nián sǔn yǐ zhǎng, jīn nián sǔn yòu shēng.去年笋已长，今年筍又生。gāo dī xiāng yǐ lài, hún rú cháng yòu qíng.高低相倚赖，浑如长幼情。xiào zǐ shì fù lì, shùn sūn suí zǔ xíng.孝子侍父立，顺孙随祖行。cí ài bì xiào shùn, gēn zhī xìn tiān chéng.慈爱必孝顺，根枝信天成。wú wén táng zhī rén, xiào xíng cháng xīn xīn.吾闻唐之人，孝行常忻忻。yùn zhōu zhāng gōng yì, jiǔ shì tóng yī mén.郓州张公艺，九世同一门。dà dì wén qí míng, héng máo jiàng zhì zūn.大帝闻其名，衡茅降至尊。féng sù áng suì shí,冯宿卬岁时，suí fù lú zǔ fén.随父庐祖坟。fù zǐ xiāng suí xiào,父子相随孝，líng zhī tè dì chūn.灵芝特地春。běi hǎi lǚ yuán jiǎn,北海吕元简，sì shì wèi jiā zhǔ.四世为家主。yǐ zhì niú mǎ yáng,以至牛马羊，yì mǔ jiē xiāng rǔ.异母皆相乳。yú xiāng dǒng gōng zhí,虞乡董恭直，jū yǎng zhū gū yí.鞠养诸孤遗。qú yù yǔ yā què,鸲鹆与鸦鹊，tóng cháo ér gòng zhī.同巢而共枝。xiào xíng dòng tiān dì,孝行动天地，niǎo shòu jiē suí shí.鸟兽皆随时。yòu wén guǒ rán shòu,又闻猓然兽，sǐ bù xiāng qì lí.死不相弃离。tūn zuǒ chóng yòu yú yǔ jiāo yú,暾{左虫右禺}与鲛鱼，zǐ mǔ zhǎng xiàng suí.子母长相随。shòu miàn ér rén xīn, cǐ shòu xìn yǒu zhī.兽面而人心，此兽信有之。shòu xīn ér rén miàn, qí rén chéng kě bēi.兽心而人面，其人诚可悲。lǐ jūn wèi shì yù, qì mǔ zài wēn zhōu,李钧为侍御，弃母在温州，mǔ yīn piǎo è sǐ, gān zhǐ hé yōu yōu.母因殍饿死，甘旨何悠悠。guāng lù lǐ gān zhě, yì shì sī rén liú.光禄李玕者，亦是斯人流。yǒu mǔ bù shì yǎng, yì jū jīng qiān qiū.有母不侍养，异居经千秋。táng jiā fǎ wǎng kuān, dài sǐ liú xiá zōu.唐家法网宽，贷死流遐陬。cuī shí wèi shì láng, tiān zǐ cì guā xiāng.崔湜为侍郎，天子赐瓜香。xié guī yǔ ài qiè, lǎo mǔ bù dé cháng.携归与爱妾，老母不得尝。yī dàn è guàn yíng, shā zhī yú lù bàng.一旦恶贯盈，杀之於路傍。yuè gōng zhōng shào jīng, zhì xiào hé shū cháng.越公钟绍京，至孝何殊常。shǎo shí dé guǒ guā, xiān jiě jìn gāo táng.少时得果瓜，先解进高堂。zhǎng dà yù xuán zōng, róng huá bù kě dāng.长大遇玄宗，荣华不可当。xiào zhě míng cháng xīn, nì zhě wū rén lún.孝者名常新，逆者污人伦。rén jì bù rú zhú, nǎi shì yī āi chén.人既不如竹，乃是一埃尘。fū wéi rén zi zhě, mò ruò shì zūn qīn.夫为人子者，莫若事尊亲。fū wéi rén fù zhě, mò ruò jiào ér sūn.夫为人父者，莫若教儿孙。jī shàn yǔ xíng xiào, kě yǐ lì qí shēn.积善与行孝，可以立其身。wǒ yuàn yí cǐ zhú, zāi yú lǜ tǔ bīn.我愿移此竹，栽於率土滨。shǐ bǐ xíng rén jiàn, jiē wèi cí xiào rén.使彼行人见，皆为慈孝人。