《美文文山劾董宋臣》

bō zhuǎn tiān wǎng huí dì jì, zhōng xīng yòu zì gēng shēn shǐ.拨转天网回地纪，中兴又自庚申始。sǎo chú yīn lèi shuí zhī gōng, yǒu yìng jǐ liáng dān dé qǐ.扫除阴类谁之功，有硬脊梁担得起。zōu shēng céng zuò chá lǐng shī, yǐ xué xī yí bù yuàn shì.鲰生曾作茶岭诗，已学希夷不愿仕。féng rén jiàn shuō tài píng shí, dān shū lái lǐng xī hú shuǐ.逢人见说太平时，担书来领西湖水。yōu yīn hé wù hào yán luó, wū wǒ qīng tiān mò gǎn zhǐ.幽阴何物号阎罗，污我青天莫敢指。guó rén xián jù yāo fù lái, tiān zǐ zì zhī zhōng kě shǐ.国人咸惧妖复来，天子自知忠可使。lǚ zhāi quán xià bù fú kuǎn, dì wèi dǒng xián rén qiè chǐ.履斋泉下不伏款，帝谓董贤人切齿。wèi wén cài bǐ sòng yú gōng, dàn jiàn ōu shū zé gāo zi.未闻蔡笔颂余公，但见欧书责高子。yáng yáng yán miàn jiàn shì fū, bù zhī shì jiān yǒu xiū chǐ.扬扬颜面见士夫，不知世间有羞耻。xū jiē jīn shì fù dà míng, lù zhòng zhōng yán lèi rú shì.吁嗟今世负大名，禄重忠言类如是。yī shēn fù guì jǐn yǒu yú, hé kuàng míng míng jīn zài ěr.一身富贵尽有馀，何况明明今在迩。zhōng shū suī yǒu kòng tóu chì, qí nài zhū míng dōu wěi wěi.中书虽有空头敕，其奈诸名都唯唯。wǔ gēng kuí sù bǐng guāng jīng, tǔ chū zhōng gān tì yíng zhǐ.五更魁宿炳光精，吐出忠肝涕盈纸。xīn huái cùn tiě fēi shàng tiān, yuàn tī gāng cháng kāi dì shì.心怀寸铁飞上天，愿剔刚肠开帝视。páng huáng zào bēi wéi zhǔ jīng, kāng kǎi shū shēng wèi guó xǐ.彷徨灶碑为主惊，慷慨书生为国喜。wú huáng yīng duàn shì xiào zōng, dí yǒu tiān zhū zhōng qì sǐ.吾皇英断似孝宗，觌有天诛终弃死。dāng shí lài yǒu zhèng fǔ xián, dàn lèi yāo hú yǔ léi shǐ.当时赖有政府贤，弹泪妖狐与羸豕。jiā nú wěi suǒ hé zú yún, zhōng chéng jǔ dòng kě xī ěr.家奴猥琐何足云，中丞举动可惜尔。qìng lì zhū gōng wén cǐ shī, wù wèi yǔ huò shǐ yú cǐ.庆历诸公闻此诗，勿谓予祸始于此。