《寄题望湖楼》

chéng shàng wēi lóu shì gū zhì, lóu tóu jǐn jiàn hú zhōng shuǐ.城上危楼势孤峙，楼头尽见湖中水。shuǐ sè chéng míng yóu zhě duō, gǔ lái yǎ yǐ jiàn wèi bǐ.水色澄明游者多，古来雅以鉴为比。jiā jiā huà fǎng rì xié guī, chǔ chù líng gē yān jì qǐ.家家画舫日斜归，处处菱歌烟际起。qīng lián méng rùn yī dōu huì, bì dǐ hán kōng sān bǎi lǐ.清涟蒙润一都会，碧底涵空三百里。pǔ zāi lì jí zhèn dōng rén, ér wǒ cháng jiē mǎ zhēn sǐ.溥哉利及镇东人，而我常嗟马臻死。jīn zī shǐ jūn duō gǎn kǎi, suǒ yǐ wàng hú xīn bù yǐ.今滋史君多感慨，所以望湖心不已。pín dēng zhì dié zhuī gǔ wǎng, shèng jí bīn péng wèi yàn xǐ.频登雉堞追古往，盛集宾朋为宴喜。lóu nán jí mù fú róng huā, wàn dié hóng yīng zhào qiān qí.楼南极目芙蓉花，万叠红英照千骑。