《草》

cǎo mù qǐ hán sè, wàng lái qiū gèng qīng.草木起寒色，望来秋更清。zhōu héng yáo yè yuè, fēng dù gé chéng gèng.舟横遥夜月，风度隔城更。bì sú xīn suī zài, xiū guān shū wèi xíng.避俗心虽在，休官疏未行。kōng cán jiù yín lǚ, yǒu jù xù táng shēng.空惭旧吟侣，有句续唐声。