《送梵才上人归天台》

xī zài tóng méng suì, xué lǐ jì shī shū.昔在童蒙岁，学礼暨诗书。sù sù bǐng tíng xùn, wǎng gǎn níng sī xū.肃肃秉庭训，罔敢甯斯须。jī xí jiāng yī jì, xīn mù duō qín qú.积习将一纪，心目多勤劬。běn cǐ xiū zhuō cí, jiē zhī dēng shì tú.本此修拙辞，阶之登仕途。dé yǐ shī suǒ xué, wén zhě wèi zhī yū.得以施所学，闻者谓之迂。wú dào gù wèi xíng, huò chī wèi fǔ rú.吾道固未行，或嗤为腐儒。fǔ chéng rú suǒ yún, rú fēi wú gǎn jū.腐诚如所云，儒非吾敢居。shí yīng jiàn mín zhèng, yì qiào guān zhī cū.时英贱民政，亦诮官之麄。jiā yán lǚ zhì xù, zhōu xuán huà wěi mó.嘉言屡治勗，周旋画伟谟。hú bù shì zhāng jù, qīng guì wú jiā yú.胡不事章句，清贵无加于。wǒ wén jīn xué zhě, wéi rén bù zì tú.我闻今学者，为人不自图。liù cháo wén wù yōng, huà yuán yóu shì kū.六朝文物壅，化源由是枯。huá wén kuì bù néng, mí shēn gān shǒu zhū.华文愧不能，迷深甘守株。gǔ rén bù dé jiàn, lín fēng zhòng xī xū.古人不得见，临风重欷嘘。