《故人亭》

yǐ zhào duǎn tíng xī, chuī chén rèn jiù tí.倚棹短亭西，吹尘认旧题。shuǐ tiān chūn àn kuò, yún yā mù shān dī.水添春岸阔，云压暮山低。shā zī lù chū sù, shù tóu wū zì tí.沙觜鹭初宿，树头乌自啼。gù rén jīn bú jiàn, wéi yǒu cǎo qī qī.故人今不见，惟有草萋萋。