《石禅床》

kōng shān wēi shí píng rú zhǎng, yún lǐng tái fēng zì xī shí.空山危石平如掌，云岭苔封自昔时。bù shí shān sēng céng zuò chù, jǐ huí tán shé yǔ lóng guī.不识山僧曾坐处，几回弹舌雨龙归。