《画角辞》

mò chuī jiǎo, chuī dé méi huā piàn piàn luò.莫吹角，吹得梅花片片落。cháo chuī mù chuī chuī bù liǎo, pán gǔ bù zhī zuò chéng lǎo.朝吹暮吹吹不了，盘古不知坐成老。tóng nán tóng nǚ qiú péng shān, hé rú cǐ qì shù zhī gāo gé jiān.童男童女求蓬山，何如此器束之高阁间。jīn pán qíng lù xiān rén zhǎng, hé rú chì duàn cǐ shēng wù yòng xiǎng.金盘擎露仙人掌，何如敕断此声勿用响。bù zhī jīn rì fù míng rì, liǎng bìn cháng cháng hēi rú qī.不知今日复明日，两鬓常常黑如漆。mò chuī jiǎo, tiān hán suì wǎn qíng gèng è.莫吹角，天寒岁晚情更恶。