《灵谿赋双流郭信可隐居》

yōu jū dìng hé rú, pō hèn wèi jiàn zhī.幽居定何如，颇恨未见之。zhǔ rén xiàng wǒ yán, xǐ sè róng shuāng méi.主人向我言，喜色融双眉。xiū huáng liú cuì yīn, hán xī yàng qīng yī.修篁流翠阴，寒溪漾清漪。lǐng lüè fēi yī zhuàng, yōu yán fā yú zī.领略非一状，幽妍发馀姿。kōng méng yǔ yì jiā, liàn yàn qíng gèng qí.空蒙雨亦佳，潋滟晴更奇。qǐ wéi èr jiāng dú, yì kǒng liǎng shǔ xī.岂惟二江独，意恐两蜀稀。zhǔ rén xìn miào shì, dé cǐ gù suǒ yí.主人信妙士，得此固所宜。tiān gōng bì hǎo jǐng, shòu shòu gè yǒu shí.天公閟好景，授受各有时。qǐ wú duō tián wēng, yǎn jiǎn shì mò suí.岂无多田翁，偃蹇逝莫随。sù jiāo huái lǎo pú, xiù jù fēn zhū jī.素交怀老蒲，秀句纷珠玑。ān dé zhāo guī lái, wèi jūn fù qīng shī.安得招归来，为君赋清诗。wǎng zhě bù kě zuò, hòu shēng yù hé wéi.往者不可作，后生欲何为。