《峡中和卜彦才韵》

yǐn gōng lè bù zài gēng shēn, lè zài míng míng yǐ jí mín.尹躬乐不在耕莘，乐在明明以及民。tān kàn huí tóu duō yīng cuò, ǒu wén biàn sè shǐ zhī zhēn.贪看回头多应错，偶闻变色始知真。shèng xián qì xiàng xīn wèi dà, tiān dì gēn méng rén shì rén.圣贤气象心为大，天地根萌人是仁。rèn zhe lián xī chuāng cǎo yì, zì jiā xiōng cì yì bān chūn.认著濂溪窗草意，自家胸次一般春。