《梅林分韵得旧字》

qù chéng shí lǐ nán jiāo wài, tū wù lǎo méi yú shí bèi.去城十里南郊外，突兀老梅余十辈。yù xuě wèi gǔ bīng wèi hún, qì xiàng bù yǔ fán mù duì.玉雪为骨冰为魂，气象不与凡木对。wǒ lái qióng dōng yān yǔ huì, bǎ jiǔ cóng gōng duì gōng lèi.我来穷冬烟雨晦，把酒从公对公酹。rén yán cǐ shí shēng miào táng, mái mò huāng cūn jīn jǐ suì.人言此实升庙堂，埋没荒村今几岁。qīng fāng bù wéi wú rén gǎi, juān qì hé fáng běn gēn zài.清芳不为无人改，捐弃何妨本根在。guī zhāng miào yǔ jīn dé gōng, guó sè tiān xiāng zhēn yǒu dài.瑰章妙语今得公，国色天香真有待。guī lù cóng gōng jīn dào dài, sú wù wū rén fēi suǒ ài.归路从公巾倒戴，俗物污人非所爱。wǒ gōng xíng xiàng rì biān guī, cǐ duàn fēng liú rù tú huì.我公行向日边归，此段风流入图绘。