《春日山居》

wàn shān shēn suǒ zhú fáng yōu, hán bì qī chūn qià sì qiū.万山深锁竹房幽，寒碧欺春恰似秋。rén zuì yào lú píng hè kàn, chuāng xián yín bǐ bèi yuán tōu.人醉药炉凭鹤看，窗闲吟笔被猿偷。hù yán tái sè qīn yī rùn, bī zhěn xī shēng rù mèng liú.护岩苔色侵衣润，逼枕溪声入梦流。tóng zǐ sǎo huā guān mò yǎn, kǒng fáng shī shè kè lái yóu.童子扫花关莫掩，恐妨诗社客来游。