《答诚斋》

héng mén shí fǎn guān, yī shì gān què sǎo.衡门时反关，一室甘却扫。wén mò tuō fēn zǒng, shū lín zì lùn tǎo.文墨脱纷总，书林恣论讨。chuǎng rán wèi zú yì, qīng yǐ zhuó huái bào.闯然未足意，清矣濯怀抱。huī sǎ wū sī xīn, jìn yín huáng juǎn hǎo.挥洒乌丝新，浸淫黄卷好。hòu lái yìng shǒu mó, qián bèi xiū fù gǎo.后来应手摹，前辈休腹稿。jūn yì bù qī zhī, yǔ xīn yǐ wéi bǎo.君意不期知，予心以为宝。