《东湖四咏》

xī shān lǎo chán sǒu, yī chǎng ān shù chuán.西山老禅叟，依厂安数椽。fū zuò kàn dōng hǎi, cāng míng jǐ sāng tián.趺坐看东海，沧溟几桑田。qián cǐ fù shuí jū, jīn yú sān bǎi nián.前此复谁居，今逾三百年。zhōng gǔ rú yī rì, cóng jiào suì cú qiān.钟鼓如一日，从教岁徂迁。rén shēng kǔ fú cuì, nǎi guò jīn shí jiān.人生苦浮脆，乃过金石坚。bǐ rén shàng néng ěr, kuàng shì gǔ shèng xián.彼人尚能尔，况是古圣贤。shí chuáng duì shí shì, jìng zuò sī yōu rán.石床对石室，静坐思悠然。xiāng qī zài wǎn mù, yòng yǐ bǔ wǒ qiān.相期在晚暮，用以补我愆。