《通玄洞》

áo yóu juàn tīng shuǐ shēng chán, què ài líng yá yǐn qì jiān.遨游倦听水声潺，却爱灵崖引憩间。shù yōng dào huī chuān zhàng qū, fēng qiān xié yǔ sǎ téng wān.树拥倒晖穿嶂曲，风牵斜雨洒藤弯。bàn jiā shā guǒ xū mí xiàn, xì hū ā zhōng fǎ jiè kuān.半袈裟裹须弥现，隙滹阿中法界宽。wèi nà qiān sēng hún bú jiàn, yù yú cǐ dì kòu chán guān.为纳千僧浑不见，欲于此地扣禅关。