《寒食题宋先生草堂》

tiān dù méi huā gèng dù rén, fēng fēng yǔ yǔ bù zhī chūn.天妒梅花更妒人，风风雨雨不知春。dù juān tí chù gū dēng mèng, hán shí zūn qián yī bìng shēn.杜鹃啼处孤灯梦，寒食樽前一病身。yì lǐ chóu zhōng cái dé lì, jiāo qíng luàn hòu shǐ néng zhēn.易理愁中才得力，交情乱后始能真。tiān yá xiāng duì wàng xíng jī, yōng bèi wēi yín lè jiàn pín.天涯相对忘形迹，拥被微吟乐贱贫。