《哭文与也》

rén méi qín wáng zhú wù dōng, dào lái bù yǔ jiù shí tóng.人没琴亡竹坞东，到来不与旧时同。bái yún qiū shí huāng liáng jǐn, kōng duì hán shān luò mù zhōng.白云秋石荒凉尽，空对寒山落木中。