《雪》

lǎo lái wéi yǒu kàn shān pǐ, tà xuě lái xún dòng fǔ chūn.老来惟有看山癖，踏雪来寻洞府春。yǐ ài kuāng lú wú sú gǔ, gèng féng gū shè lù tiān zhēn.已爱匡庐无俗骨，更逢姑射露天真。cēn cī yù shù qiān yán lǐ, gāo xià lán tián yī shuǐ bīn.参差玉树千岩里，高下蓝田一水滨。chéng xìng qù liú rén mò guài, fēng liú yuán shì shàn zhōng rén.乘兴去留人莫怪，风流元是剡中人。