《书愤》

yǒu ér yǒu nǚ jìng chéng gū, wú mǐ wú chái chàng suǒ jū.有儿有女竟成孤，无米无柴怅索居。wù wài qīn jiāo jiē duàn jué, xiōng zhōng qiū hè zǎo huāng wú.物外亲交皆断绝，胸中丘壑早荒芜。nán guān zhòng bǐ dāng shān shí, wēi mìng qīng yú fù zhé yú.南冠重比当山石，微命轻于覆辙鱼。shuí gǎn tǐng shēn fèn zào bái, tài yáng wàn suì rì gāo hū.谁敢挺身分皂白，太阳万岁日高呼。