《寄杨诚斋》

cān chán xué shī wú liǎng fǎ, sǐ shé jiě nòng huó bà bà.参禅学诗无两法，死蛇解弄活鲅鲅。qì zhèng xīn kōng yǎn zì gāo, chuī máo bù dòng quán shēng shā.气正心空眼自高，吹毛不动全生杀。shēng jī shú yǔ què bù pái, jìn dài dú yǒu yáng chéng zhāi.生机熟语却不徘，近代独有杨诚斋。cái míng wàn gǔ fù gōng lùn.才名万古付公论。fēng yuè sì shí shū hǎo huái.风月四时输好怀。zhī gōng bié jù dǐng mén qiào, cān dé chè xī yín dé dào.知公别具顶门竅，参得彻兮吟得到。zhào zhōu chán zài kǒu pí biān, yuān míng shī xiě liǎn zhōng miào.赵州禅在口皮边，渊明诗写脸中妙。yòng zé zhì jūn yáo shùn qián, shě shí biàn guàn lú líng yuán.用则致君尧舜前，舍时便灌庐陵园。liù shí sì guà zhǐ liǎng huà, sān bǎi wǔ piān wéi yī yán.六十四卦只两画，三百五篇惟一言。wǒ yǔ chéng zhāi lüè xiāng shí, yì bù zhī tā hǎo guān zhí.我与诚斋略相识，亦不知他好官职。dàn zhī pàn dé rěn jī qī shí nián, jǐ liáng rú tiě xīn rú shí.但知拚得忍饥七十年，脊梁如铁心如石。bù céng qū xī bù zhòu méi, bù bǎ wén zhāng zuò chū shī.不曾屈膝不皱眉，不把文章做出诗。yù chuān hòu shēn què bù guài, lè tiān zài shì yóu néng qí.玉川后身却不怪，乐天再世尤能奇。gé qiān lǐ xī gòng míng yuè, hé sì hán huī xiāng duì bō.隔千里兮共明月，何似寒灰相对拨。gōng yì hé xū yào wǒ zhī, wǒ zhǐ qiàn gōng tóu shàng fā.公亦何须要我知，我只欠公头上发。