《溪上谣》

xī shàng xíng yín shān lǐ yīng, shān biān xián bù xī jiān yǐng.溪上行吟山里应，山边闲步溪间影。měi yīng rén yǔ shí shān shēng, què xiàng xī guāng jiàn rén xìng.每应人语识山声，却向溪光见人性。xī liú zì shù xī bù xuān, shān niǎo xiāng hū shān yù jìng.溪流自漱溪不喧，山鸟相呼山愈静。yě jī fú luǎn shì yǎng dān, shuì yā qī lú rú rù dìng.野鸡伏卵似养丹，睡鸭栖芦如入定。rén shēng hé bì xué qú xiān, wǒ xíng zì lè rú sàn shèng.人生何必学臞仙，我行自乐如散圣。wú rén dú fù xī shān yáo, shān néng yuǎn hé xī néng tīng.无人独赋溪山谣，山能远和溪能听。