《采桑子》

rén shēng hé kǔ cuī tóu bái, zhī yě wú yá, yōu yě wú yá,人生何苦催头白，知也无涯，忧也无涯，qiě chèn xīn qíng kàn luò xiá.且趁新晴看落霞。chūn guāng niàng chū hú shān měi, cái jiàn kāi huā, yòu jiàn fēi huā,春光酿出湖山美，才见开花，又见飞花，liáo cǎo dōng fēng yì kě jiē.潦草东风亦可嗟。