《子用济有远行诗以贻之》

wú zi lián lì sūn, dú shū mèi shēng lǐ.吾子廉吏孙，读书昧生理。sān shí wèi chéng míng, tú rán huán xiāng lǐ.三十未成名，徒然还乡里。wài wǔ xuán fù lái, nèi yōu fāng wèi yǐ.外侮旋复来，内忧方未已。hū rán yuǎn xíng yì, pī yī zhōng yè qǐ.忽然远行役，披衣中夜起。míng xīng guāng zài tiān, hé liú zhèng mí mí.明星光在天，河流正弥弥。xíng yún yǒu fǎn qī, yóu zǐ mí suǒ zhǐ.行云有返期，游子靡所止。lǎn tì xià gāo táng, cháng tú cóng cǐ shǐ.揽涕下高堂，长途从此始。