《瞿唐》

zhì cǐ shǐ chēng xiá, àn shù jiāng jǔ yǔ.至此始称峡，岸束江龃龉。jiāng shì yǒu wǎng huán, qián shān jǐ rú tǔ.江势有往还，前山几茹吐。liǎng yá hé suǒ zhēng, zhōng gǔ cháng xiāng jù.两崖何所争，终古常相拒。shuǐ shí rì yè jiá, wú suǒ chù ér nù.水石日夜戛，无所触而怒。yàn yù gēn gū wēi, hàn liú bù néng qù.滟滪根孤危，悍流不能去。lì shí rú dǔ qiáng, zhōng pī cái yī lǚ.立石如堵墙，中劈才一缕。àn huí bú jiàn jiāng, zhōu xíng wú nǎi wù.岸回不见江，舟行无乃迕。zhōu guò qí xì zhōng, nǎi zhī cǐ qí hù.舟过其隙中，乃知此其户。hái gù shǐ zì shī, wǔ rán jǐng tú lǚ.还顾始自失，怃然警徒旅。