《水龙吟》

tiān biān piāo miǎo qí fēng, céng shì wǒ jiù shí jiā chù.天边缥缈奇峰，曾是我旧时家处。fú xiù qù lái, ruǎn chén chū tà, shí mén xī zhù.拂袖去来，软尘初踏，石门西住。duǎn chú zāi huā, cháng shī zuǒ jiǔ, jǐ huí níng zhù.短锄栽花，长诗佐酒，几回凝伫。guàn liè dí chuī yún, gāo gē sàn wù, zhèn yī shàng, qiān yán shù.惯裂笛吹云，高歌散雾，振衣上，千严树。mò xué xīn shēng hòu zhǔ, kǒng cí xiān xiào nóng hé kǔ.莫学新声后主，恐词仙笑侬何苦。zhāi dòu yí xīng, jīng shā luò yuè, pì kāi yún lù.摘斗移星，惊沙落月，辟开云路。péng dǎo jiù yóu, yuán jiào xīn jìng, cóng tóu fēi dù.蓬岛旧游，员峤新境，从头飞渡。