《崝庐楼夜》

líng fēng fǔ zhāo rén, lǎo bèi jiǔ nǎi zhì.灵峰俯招人，老惫久乃至。huāng huāng mù páng lú, qù zhù zì yí shì.荒荒墓旁庐，去住自移世。fú shì wǎng sī tà, gǎn wàng shǔ xián lèi.拂拭网丝榻，敢忘鼠衔泪。míng sè jiē jiāng hǎi, miǎo rán yī shēn jì.暝色接江海，渺然一身寄。quē yuè shēng lóu tóu, guāng fú wàn sōng qì.缺月生楼头，光浮万松气。jìn rù cāng yān kū, biàn miè dàng céng chuī.浸入苍烟窟，变灭荡层吹。yě shuǐ chū wā shēng, gòng wǒ gān cháng fèi.野水出蛙声，共我肝肠沸。huán huán zhòng hè yǐng, yàng yàng gū dēng wèi.环环众壑影，漾漾孤灯味。zhú cóng bǎ míng wǎn, lù xià shī qiū sī.竹丛把茗碗，露下湿秋思。kuī láng kuí mèi kōng, lěng bào xīng chén shuì.窥廊夔魅空，冷抱星辰睡。