《沁园春 赠春谷清禅师》

zhì duàn jiān gāng, fèn xīn jué liè, biàn tòu xuán guān.智断坚刚，奋心决烈，便透玄关。bǎ shā rén shǒu duàn, qīng zhì niān chū, huó rén dāo zi, màn màn jiào kàn.把杀人手段，轻轾拈出，活人刀子，慢慢教看。yī jiàn dāng kōng, wàn yuán jù sǎo, fāng xìn dào qú tán jí lǎo dān.一剑当空，万缘俱扫，方信道瞿昙即老聃。xuán sù bō, kàn chūn shēng hán gǔ, dí miàn cí yán.玄夙播，看春生寒谷，觌面慈颜。cóng tā xuě fù qiān shān.从他雪覆千山。nà tū wù gū fēng qīng shì lán.那突兀孤峰青似蓝。kuàng jī zhú niān huā, dōu chéng gǔ dǒng, yáng méi shùn mù, yě shì hān.况击竹拈花，都成骨董，扬眉瞬目，也是＊顸。jié chù fēng guāng, rì qián jiàn qǔ, bāi pò miàn pí fāng bà cān.劫处风光，日前荐取，擘破面皮方罢参。rú hé shì, nà zǔ shī de yì, hé zhǎng hé nán.如何是，那祖师的意，合掌和南。