《沁园春》

qū jìng páng qī, sān bǎi liù shí, mén mén bù tóng.曲径旁蹊，三百六十，门门不同。ruò ní zài yī shēn, zhōng xū zhe wù, lí yú xíng tǐ, yòu shǔ wán kōng.若泥在一身，终须着物，离于形体，又属顽空。wú yǒu jiān xíng, rú hé xià shǒu, liǎng xià jù juān lǐ bù tōng.无有兼行，如何下手，两下俱捐理不通。xiū zhēn shì, ruò bù zhī xuán qiào, tú ěr láo gōng.修真士，若不知玄窍，徒尔劳工。xiē ér miào chù nán qióng.些儿妙处难穷。qīn jiàn le fāng néng dá běn zōng.亲见了、方能达本宗。kuàng tīng zhī bù wén, bó zhī bù dé, guān zhī shì yǒu, mì yòu wú zōng.况听之不闻，搏之不得，观之似有，觅又无踪。gè gè jiàn chéng, rén rén bù shí, wǒ bǎ tiān jī xiè yǔ gōng.个个见成，人人不识，我把天机泄与公。xuán guān qiào, yǔ xū wú zào huà, zǒng zài dāng zhōng.玄关窍，与虚无造化，总在当中。