《沁园春》

shēn chǔ xuán mén, bù yù zhēn shī, tú ěr láo xīn.身处玄门，不遇真师，徒尔劳辛。ruò jué xué wú wéi, zhēng zhī hé pǐ, duō wén bó xué, níng tuō gēn chén.若绝学无为，争知阖癖，多闻博学，宁脱根尘。gù shǒu zì rán, zhōng chéng duàn miè, zhe yǒu zhe wú dōu bù zhēn.固守自然，终成断灭，着有着无都不真。bān bān jiǎ, nà xīng ér miào chù, cān fǎng gāo rén.般般假，那星儿妙处，参访高人。yī yán shuō pò yuán yīn.一言说破元因。zhí zhǐ dān tóu jīng qì shén.直指丹头精气神。wèn yī qióng xuán guān, běn wú dìng wèi, liǎng bān líng wù, zhī zài xīn shēn.问一穷玄关，本无定位，两般灵物，只在心身。dòng jìng xiāng yīn, yǒu wú jiāo rù, wǔ qì cháo yuán wàn shàn zhēn.动静相因，有无交入，五气朝元万善臻。yōu qí chù, bǎ yī yuán cù zài, yí gè shí chén.幽奇处，把一元簇在，一个时辰。