《满江红 授觉庵》

dào běn zì rán, dàn yǒu wéi tóu tóu shì cuò.道本自然，但有为、头头是错。ruò yī wèi tán kōng, rú hé mō suǒ.若一味谈空，如何摸索。wú yǒu shuāng wàng zhōng bù liǎo, liǎng biān jiān yòng zāo chán fù.无有双忘终不了，两边兼用遭缠缚。dōu bù rú mò mò shǒu qí zhōng, shén yì lè.都不如、默默守其中，神逸乐。guò qù shì, xū wàng què.过去事，须忘却。wèi lái shì, xiū xiáng dù.未来事，休详度。zhè jiàn zài gōng fū, gèng xiū ní zhe.这见在工夫，更休泥着。liù yù bù shēng sān dú miè, yī yáng lái fù qún yīn bō.六欲不生三毒灭，一阳来复群阴剥。wù zhēn kōng bào běn hái yuán xū, wéi zhēn jué.悟真空、抱本还元虚，为真觉。