《满江红 卢沟桥》

bàn shì gān máng, màn zǒu biàn yàn nán dài běi.半世乾忙，漫走遍、燕南代北。fán jǐ dù mǎ tí píng tà, wò hóng qiān chǐ.凡几度、马蹄平踏，卧虹千尺。yǎn dǐ guān hé réng shì jiù, bìn biān suì yuè hái fēi xī.眼底关河仍似旧，鬓边岁月还非昔。bìng lán gān wéi yǒu shí suān ní, céng xiāng shí.并阑干、惟有石狻猊，曾相识。qiáo xià shuǐ, dōng liú jí.桥下水，东流急。qiáo shàng kè fēn rú zhī.桥上客纷如织。bǎ yīng xióng lǎo jǐn, yǒu shéi zhī dé.把英雄老尽，有谁知得。jīn dòu wèi xuán sū jì yìn, lǜ tái kōng zì xiàng rú bǐ.金斗未悬苏季印，绿苔空渍相如笔。yòu píng míng chōng yǔ rù jīng mén, qíng hé jí.又平明、冲雨入京门，情何极。