《满江红 登石头城清凉寺翠微亭》

cuì wēi qiū wǎn, shì xián dēng jué dǐng, pái huái níng zhù.翠微秋晚，试闲登绝顶，徘徊凝伫。yī piàn qīng liáng dōu shuài jiè, jǐ dù fēng léi pí hǔ.一片清凉兜率界，几度风雷貔虎。zhōng fù pán kōng, shí chéng kàn shuǐ, xíng shì xiāng tūn tǔ.钟阜盘空，石城瞰水，形势相吞吐。jiāng shān yī jiù, gù gōng yí jī hé chǔ.江山依旧，故宫遗迹何处。yáo xiǎng bà lüè xióng tú, yǐ fēng wō jiǎo, bì jìng wú rén wù.遥想霸略雄图，蚁封蜗角，毕竟无人悟。liù dài xīng wáng dōu shì mèng, yí yàng jīn líng huái gǔ.六代兴亡都是梦，一样金陵怀古。gōng jǐng zhū lán, tíng huā yù shù, piān fèi sāo rén jù.宫井朱阑，庭花玉树，偏费骚人句。cǐ qíng shuí huì, lú shēng yáo yuè dōng qù.此情谁会，舻声摇月东去。