《百字谣 再用韵》

cū táo sú lǐ, màn yǎn dǐ fēn fēn, děng xián kāi luò.粗桃俗李，漫眼底纷纷，等闲开落。dé shì huā xiān kuā yàn zhì, nuǎn tòu yān zhī yóu báo.得似花仙夸艳质，暖透胭脂犹薄。méi bù tóng shí, fāng xīn nán pìn, kōng dù jī rú yù.梅不同时，芳心难聘，空妒肌如玉。zì rán jiā lì, bù xū guī jiàn huá wū.自然佳丽，不须归荐华屋。zuì hǎo yī mǒ cǎi yún, qīng yíng fēi bù qù, màn kōng gāo cù.最好一抹彩云，轻盈飞不去，漫空高簇。jì rì nóng xūn hún yù zuì, zhào yìng guāng fēng xuàn shuò.霁日浓薰浑欲醉，照映光风眩烁。biàn yǐ lán gàn, xiá qú qīng shǎng, liáo wèi lián yōu dú.遍倚栏干，狎渠清赏，聊为怜幽独。zān huā zuì yě, yè shēn yóu suǒ fāng.簪花醉也，夜深犹索芳＊。