《满江红 病中又次前韵》

běi qù nán lái, fán jǐ dù fēng shā xíng lǐ.北去南来，凡几度、风沙行李。lí yòu hé xīn huān jiù hèn, gǔ jīn hé yǐ.离又合、新欢旧恨，古今何已。fēng é zhān héng yǔ wài, yuè míng zhào jiàn hán jiāng dǐ.风＊俄瞻衡宇外，月明照见寒江底。wèn zhū sī bái xuě shàng yī rán, zhī yīn jǐ.问朱丝白雪尚依然，知音几。wú suǒ zuò, shuí chéng huǐ.无所作，谁成毁。fēi suǒ wàng, hé bēi xǐ.非所望，何悲喜。wèi rén shēng de shī, juǎn shū tiān ěr.谓人生得失，卷舒天耳。bìng gǔ zhī lí jī sī luàn, cǐ qíng zhèng yào gōng liào lǐ.病骨支离羁思乱，此情正要公料理。dàn wú yán shǒu zhuō yù lián huán, dōng nán zhǐ.但无言、手捉玉连环，东南指。