《永遇乐 丙午岁仲秋，与胡中山同舟往南昌，》

zhī.之。zhōng shān néng tán tài dìng shù nián shào xiàn jūn, yǒu rú qióng shù, xiāng jiàn hé wǎn.中山能谈泰定数年少羡君，有如琼树，相见何晚。hǔ kàn shān qián, qīng chuán tóng zài, zhèng guì huā xiāng mǎn.虎瞰山前，轻船同载，正桂花香满。duì xī yī xī, gū péng tīng làng, yòu chèn shuò fēng fǎn.对溪一夕，孤篷听浪，又趁朔风＊返。jì xíng cáng zhǐ kān yī xiào, pà lěng bái ōu jīng jiàn.计行藏、只堪一笑，怕冷白鸥惊见。jūn rú guǎn lù, cōng míng yì, néng dào shān wēng qí jiǎn.君如管辂，聪明＊异，能道山翁奇蹇。jiàng quē péng lái, rén jiān tiān shàng, qiáo shǒu xiān fán yuǎn.绛阙蓬莱，人间天上，翘首仙凡远。hé shí fǎng wǒ, zhú xī sōng hè, jǐn yǒu bái yún kān wán.何时访我，竹溪松壑，尽有白云堪玩。xiě zhǎng huái qiě jì nán fēi qiū yàn.写长怀、且寄南飞秋雁。