《木兰花慢 桃源》

ài shān zhōng rì yuè, chūn jiàn qù, yòu hái lái.爱山中日月，春渐去，又还来。wàng shuǐ rào rén jiā, yún shēng chuāng hù, xiù zhuǎn fēng huí.望水绕人家，云生窗户，岫转峰回。céng céng jiàng táo qiān shù, shì dān xiá sàn qǐ yìng lóu tái.层层绛桃千树，似丹霞、散绮映楼台。shì shàng cóng jiào sāng hǎi, rén jiān zì yǒu péng lái.世上从教桑海，人间自有蓬莱。yú láng wèi bì shì xiān cái.渔郎未必是仙才。ǒu ěr dào tiān tāi.偶尔到天台。xǐ xiāng wèn xiāng yāo, shān zhōng yáo, shù lǐ zūn.喜相问相邀，山中肴＊，树里尊＊。hé biàn xún guī lù, shì fēng bō xiǎn chù wèi xīn huī.何便寻归路，是风波险处未心灰。yào shì qín mín shēn yǐn, táo huā zhǐ hǎo yí zāi.要似秦民深隐，桃花只好移栽。