《满江红 归故居答杨润之》

xiù fú xī fēng, lín gǔ dào xíng xíng qiě zhǐ.袖拂西风，临古道、行行且止。yáo zhǐ chù gù yuán sān jìng, guī chéng shí lǐ.遥指处、故园三径，归程十里。lǎo hóng qīng hóng shū yǔ wài, yuǎn shān zǐ cuì xié yáng lǐ.老虹青红疏雨外，远山紫翠斜阳里。gèng chéng jiāng wàn qǐng bái ōu qīng, tiān lián shuǐ.更澄江、万顷白鸥轻，天连水。tóng huā xiù, diāo qiú bì.铜花锈，貂裘敝。kōng fù le, píng shēng zhì.空负了，平生志。kǎi jǐ duō wǎng shì, zuó fēi jīn shì.慨几多往事，昨非今是。xiān chén yāo wéi yuán dǐ shòu, chóu pān bìn yǐng jīn rú xǔ.仙沉腰围缘底瘦，愁潘鬓影今如许。yǒu yuán lóng bǎi chǐ zuì gāo lóu, jūn lái yǐ.有元龙、百尺最高楼，君来倚。