《舫斋》

wǒ běn hú chún yī màn láng, shēng lái zhù chù bō máng máng.我本湖漘一漫郎，生来住处波茫茫。shí xún huà gě pò yān shuǐ, gū pú mǎn lù hé huā xiāng.时寻画舸破烟水，菰蒲满路荷花香。yī chuān yǎo tiǎo chà hóng liǎo, liǎng àn lú wěi míng qiū shuāng.一川窈窕诧红蓼，两岸芦苇明秋霜。chuán tóu ōu niǎo rì lái wǎng, xī shàng fēng yuè xiàng yíng jiāng.船头鸥鸟日来往，溪上风月相迎将。yī xíng zuò lì biàn xiāng shī, hé yǎn líng yùn chūn chí táng.一行作吏便相失，合眼灵运春池塘。fēn fēn yàn wù shí kě yàn, zhǐ wěi xìng zì suí dī áng.纷纷雁鹜实可厌，纸尾姓字随低昂。bù shū zhōng shì sú rén shén, jiāng hú dào le nán xiāng wàng.簿书终是俗人甚，江湖到了难相忘。gōng yú lài yǒu shù chuán zài, shū líng liǎng xíng rú chuán zhuāng.公余赖有数椽在，疏棂两行如船装。bù zhī fēng bō shì lù xiǎn, wěn zhe wàn hú suí fēng qiáng.不知风波世路险，稳著万斛随风樯。rén shēng duǎn péng hé rì jìn, xiàng lái sháo zhà jīn kuò cāng.人生短篷何日近，向来苕霅今括苍。jiāng shān zhuǎn duò qiān wàn lǐ, gù rén liǎng dì yáo xiāng wàng.江山转柁千万里，故人两地遥相望。shuí néng wéi wǒ huàn zhú yè, qǐng kè fàn zhái guī cāng láng.谁能为我幻竹叶，顷刻泛宅归沧浪。zhǐ píng píng shēng qì hú hǎi, suí suǒ yù chù wèi yú huáng.只凭平生气湖海，随所寓处为艅艎。yè hán mǎn zǎi míng yuè chuāng, běi fēng dǎ tóu rén bù máng.夜寒满载明月窗，北风打头人不忙。dòng lái kuàng zì bù rú jìng, huǐ lìn bú dào xū zhōu bàng.动来况自不如静，悔吝不到虚舟傍。xiōng jīn wǔ hú yǔ sān jiāng, shì zhōng mò cè shuí wàng yáng.胸襟五湖与三江，是中莫测谁望洋。zhí xū huàn qǔ lǐ guō bèi, xiāng yǔ gòng fàn wú hé xiāng.直须唤取李郭辈，相与共泛无何乡。