《惜奴娇》

shān rǎn qīng luó piǎo miǎo, rén jiān nán zhì.山染青螺缥渺，人间难陟。yǒu zhēn zhū guāng zhào, zhòu yè wú xiū xī.有珍珠光照，昼夜无休息。xiān jǐng wú jí.仙景无极。yù yán shí.欲言时。rǔ děng hé zhī.汝等何知。qiě xiū xīn, yào guān yóu, yì fēi.且修心，要观游，亦非。dà duàn nán yì.大段难易。xià fǔ fú shēng, shàng zì zhēng míng zhú lì.下俯浮生，尚自争名逐利。qǐ bù xǐng, lái suì rǎo rǎo bīng gē qǐ.岂不省，来岁扰扰兵戈起。tiān cǎn yún chóu, niàn shí shuāi rú hé shì.天惨云愁，念时衰如何是。shǐ wǒ bèi zhōng rì péng gōng xià lèi.使我辈、终日蓬宫下泪。