《古意》

shān zhōng yǒu liú quán, xǐ ěr jīn wú rén.山中有流泉，洗耳今无人。shù duì hù méng mì, niǎo yǔ jiāo hūn chén.树队互蒙密，鸟语交昏晨。shuí néng guān dà yùn, dá cǐ qiū yǔ chūn.谁能观大运，达此秋与春。shēng yì zì ěr fān, yè yè fēn guāng xīn.生意自尔蕃，叶叶分光新。téng wàn fù nǚ luó, lán chǎi pī huāng zhēn.藤蔓附女萝，兰茝披荒榛。xìng yán hùn qī tuō, suí jī ān kě shēn.兴言混栖托，随迹安可伸。bēi zāi juàn yóu zǐ, gǎn yù tú suān xīn.悲哉倦游子，感寓徒酸辛。róng kū liǎo bù jì, lǎo dà jiàng pò shēn.荣枯了不计，老大将迫身。shān rán yǎn zhōng lèi, duò cǐ yī shàng chén.潸然眼中泪，堕此衣上尘。suǒ dān xuān shang gù, shū shī yān xiá qīn.所耽轩裳故，殊失烟霞亲。