《次史德载韵示诸孙》

wǒ jiā wú jiàng zhàng, pín jiàn rén suǒ qì.我家无绛帐，贫贱人所弃。hū wén wú yī shēng, lǎo huái bèi huān xǐ.忽闻唔咿声，老怀倍欢喜。bǐ lín yì jīng guài, liè yǎn bù gǎn nì.比邻亦惊怪，捩眼不敢睨。xiān shēng shǐ yú zhí, zì wèi gǔ bù mèi.先生史鱼直，自谓骨不媚。zhū yù zài duǎn hè, shēn cáng wèi qīng shì.珠玉在短褐，深藏未轻市。ér kuàng mén fá gāo, zhǐ bù qū dì èr.而况门阀高，指不屈第二。kěn yīng tóng méng qiú, wèi ěr jué hūn mèi.肯应童蒙求，为尔觉昏昧。xiù zhōng yī juàn shū, chuán zhī zì míng shì.袖中一卷书，传之自名世。ěr xìng jìn dé shī, hé miǎn cóng xué zhì.尔幸近得师，盍勉从学志。rén pǐn fēn zhōng xià, jiào fǎ chū wú yì.人品分中下，教法初无异。cǎi qǐ fù cǎi qǐ, wǒ tián zì xīn měi.采芑复采芑，我田自新美。nà shì chì lǔ bīn, mí wàng huāng bái wěi.那似斥卤滨，弥望荒白苇。duǎn yuán yuán bài wū, bú jiàn huā yào lì.短园园败屋，不见花药丽。lài cǐ xiǎo chuāng míng, qíng guāng kāi dàn shàng yǔ xià duì.赖此小窗明，晴光开霮{上雨下对}。rì zhǎng shū hǎo dú, suǒ jiǎng xiān xiào tì.日长书好读，所讲先孝悌。ní niú gòng tǔ gǒu, wù fù shì xī xì.泥牛共土狗，勿复事嬉戏。hòu chí pú bài shēn, jìng rì qún hā fèi.后池蒲稗深，竟日群哈吠。yě wù xiàng chí biān, zhào yǐng rú kǒng cuì.也勿向池边，照影如孔翠。dī tóu qín bǐ yàn, fān mò mǎn jū mèi.低头勤笔砚，翻墨满裾袂。nán ér shí sì wǔ, nián jì fēi yòu zhì.男儿十四五，年纪非幼穉。bù fáng xiào ā wēng, kuì kuì zhǎng rú zuì.不妨笑阿翁，愦愦长如醉。xiān shēng yǒu xuě shuāng, yán wēi bù rǔ jì.先生有雪霜，严威不汝霁。jīn zhāo fā cháng yín, bì mén kǔ mì jù.今朝发长吟，闭门苦觅句。lǎo nián xiè wán yào, dài shì chén wú jǐ.老年谢丸药，殆似陈无己。qū qū gǔ rén xīn, jīn rén zhī zhě jǐ.区区古人心，今人知者几。píng shēng yǐng chuān jiào, bù zuò gōng míng jì.平生颍川教，不作功名计。dàn lìng běn gēn zài, fú huá zhōng yì huǐ.但令本根在，浮华终易燬。