《题荆公祠》

cǎo shù huāng liáng mén bàn kāi, guǎn cí rén qù bù céng lái.草树荒凉门半开，管祠人去不曾来。màn zhuāng shū guó zān diāo zuò, hé sì zhōng shān cè jiǎn huí.漫装舒国簪貂坐，何似钟山策蹇回。hòu shì shī míng gāo běi dǒu, xiàng shí guó lùn lěng cán huī.后世诗名高北斗，向时国论冷残灰。jìn rú zuò jì cún dōng wǔ, yī zhàng hán bēi lì cuì tái.近儒作记存东庑，一丈寒碑立翠苔。