《满江红》

huàn hǎi fú chén, míng yǔ zì bù néng zhāng chè.宦海浮沉，名与字、不能彰彻。qīng yún shàng zhū gōng gǔn gǔn, nán dēng xiá liè.青云上、诸公衮衮，难登狭劣。jié shòu dàn guān chéng dǐ shì, jiě yí zhé jiǎo jiē xū shuō.结绶弹冠成底事，解颐折角皆虚说。dài huáng liáng mèng jué shǐ guī lái, fēi míng zhé.待黄粱、梦觉始归来，非明哲。yì xiāo shì, kōng zhōng xuě.易消释，空中雪。duō kuī quē, tiān biān yuè.多亏缺，天边月。suàn rén shēng bì yǒu, shuāi léi shí jié.算人生必有，衰羸时节。nèn shì yī yáng lái fù hòu, méi huā liǔ yǎn xiān chūn fā.恁是一阳来复後，梅花柳眼先春发。liào míng nián yòu lǎo shì jīn nián, dāng xiū xiē.料明年、又老似今年，当休歇。