《挽左相京太师四首》

yáo kǎo wén yōu rì, gōng shēn bìng cuì shí.尧考闻忧日，公身病瘁时。āi qíng zhī tòng jí, jí shì zhuǎn zēng wēi.哀情知痛极，疾势转增危。liáng huài jiāng ān fàng, tiān hú bù yìn yí.梁坏将安放，天胡不憗遗。cǐ wèi tiān xià tòng, wèi gǎn kū qí sī.此为天下恸，未敢哭其私。