《莲花峰》

duō bìng dēng tái jīn gǔ qíng, jú huā yáo dàng wǔ liáng shēng.多病登台今古情，菊花摇荡午凉生。shān qián mù luò shí yán chū, hǎi shàng cháo lái qiū zhǔ píng.山前木落石岩出，海上潮来秋渚平。yě xìng yǐ suí fāng cǎo hái, guī biān gèng bàng luò xiá míng.野兴已随芳草还，归鞭更傍落霞明。kuì wú shí zhàng kāi huā jù, dú wò chán fáng xīn zì qīng.愧无十丈开花句，独卧禅房心自清。