《陈德瑞馈新茶》

kōng shān míng míng yún wù chuāng, chūn fēng hǎo mèng yī cán gāng.空山冥冥云雾窗，春风好梦欹残缸。zhāo lái guǒ dé gù rén xìn, wēi tū ér me xī kuǎ shuāng.朝来果得故人信，微凸而么犀銙双。guì rén zhēng mǎi bǎi yīng luò, cǐ xīn ér nǚ jiǔ yǐ jiàng.贵人争买百璎珞，此心儿女久已降。zuò guān shì jǐng qǐ rǎng mèi, niàn zhī shǐ wǒ xīn fēn páng.坐观市井起攘袂，念之使我心纷庞。lǐng jūn cǐ yì jiǔ dǐng zhòng, suī yǒu bǐ lì ān néng káng.领君此意九鼎重，虽有笔力安能扛。hé shí lái shī sān mèi shǒu, wèi wǒ kě mèng sī cháng jiāng.何时来施三昧手，慰我渴梦思长江。