《陈伯辨为张氏求醉宾轩诗》

qián nián xī shàng qiū fēng shí, zhǔ rén jiǔ shú pēng huáng jī.前年溪上秋风时，主人酒熟烹黄鸡。guī lái zuì dào shuì biàn zhe, fù lǎo huàn qǐ niú yáng qī.归来醉倒睡便着，父老唤起牛羊蹊。cǐ shēng yī zuì níng yì dé, wèi biàn shēn wéi guì rén kè.此生一醉宁易得，未辨身为贵人客。zhēng xī jiāng jūn ěr hé rén, nà yòng zūn qián jīng duò zé.征西将军尔何人，那用尊前惊堕帻。qiè lái mǐn yuè zài jīng qiū, wén dào xuān míng xián yǐ liú.朅来闽越再经秋，闻道轩名涎已流。xuán zhī dé jiǔ tuī bù qù, cǐ kè yǒu xiá hé xū tóu.悬知得酒推不去，此客有辖何须投。jīn wǒ zhèng wèi bēn zǒu yì, kōng xiǎng tí shī mǎn gāo bì.今我正为奔走役，空想题诗满高壁。ruò féng luò tuò xìng huí rén, wèi wèn hé shí dìng xiāng mì.若逢落魄姓回人，为问何时定相觅。